"سکوت من صدای تو"

1. من حرف هام رو به ساده ترین شکل ممکن بیان میکنم ولی این دلیلی بر ساده بودنم نیست.

2. بنظرم ضرورتی نداره زیاد از غصه هایم بنویسم پس این دلیلی بر بی درد بودنم نیست.

3. سرخوشی های کوچک ام را مینویسم و مطمئنا این نشان بر خلاصه شدنم در این حجم و ابعاد نیست.

4. وقتی از پیشگو مینویسم، وقتی از نبودن بلاگری مینویسم، وقتی از دوستان دبیرستانم مینویسم، وقتی از عقاید کودکانه ام مینویسم، لزوما معنی اش خاطره نویسی و به یادگار گذاشتن حرفاهایم نیست.

5. پس در ذهن خودم، در پس این بدیهی بودن ها لایه های زیرین و قسمت نتیجه گیری هایی موجوده، شاید غیر مستقیم.

6. ببخشید بدون ویرایش مینویسم، یه چیزی تو مایه های بداهه گویی.