"سکوت من صدای تو"

هر چیزی که در ج س ت ن آنی آنی

"سکوت من صدای تو"

هر چیزی که در ج س ت ن آنی آنی

"پری.ص"

کوچ کرده از بلاگفا :)
آغاز بیست و دومین فصل از زندگی ام :-)
الان شده بیست و سه :)
و الان شده بیست و چهار :)
الکی الکی شد بیست و پنج :)
شد بیست و شش، باورتون میشه؟! :)
99/05/05 ساعت 13:30 مهدی جان وارد زندگیم شد. (ازدواج تایم)
(در بیست و شش سال و پنج ماه و هشت روزگی)
یادم رفته بود بگم وارد بیست و هفت سالگی شدم. :)
28بهمن 1400 به جذابترین شکل ممکن 28 سالم شد.
8آبان 1403 چند ماه مانده به تجربه 30 سالگی.

"دل سرا پرده محبت اوست
دیده آیینه دار طلعت اوست
تو و طوبی و ما و قامت یار
فکر هرکس به قدر همت اوست"

بايگاني
آخرين مطالب
  • ۰۱/۰۴/۲۴
    :)
نويسندگان

چرا؟؟

دوشنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۱۰:۰۰ ب.ظ

یه سوالی ذهنم رو درگیر کرده: چه چیز باعث میشه یکی که در حقتون بد بوده رو "ببخشین"؟؟ بد حالا به هر نحوی، مثلا: با حرف دلخورتون کرده، ضربه عمیق تر از حرف بهتون زده، دروغ گفته، دلتون رو شکسته، اذیتتون کرده هر چیزی.

اصلا تا حالا کسی رو از ته دل بخشیدین؟؟

موافقين ۵ مخالفين ۰ ۹۶/۰۲/۲۵

نظرات  (۱۳)

۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۲:۰۳ ABOLFAZL :.
به خاطر ارامش خودم
پاسخ:
واقعا؟؟؟
بعضی وقتا این جمله رو "شعار" میدونم ولی بعضی وقتا درکش میکنم :)
۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۲:۰۴ امـ اچـ
فکر نکنم تا حالا از ته دل کسی رو بخشیده باشم! 
بخشیدن وااااقعا کار سختیه . .
پاسخ:
هیییم....
دقیقا دلیل قبول این سختی برام جالبه :)
۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۰۰ آقاگل ‌‌
دل من پیرمرد که به قدری کوچیکه که فاصله سر و تهش کلا چند پیکومتره. برا همین از دست کسی ناراحت نمیشم. :)
پاسخ:
بابابزرگا همین طوری ان :)
جالبه، دل عجیبی میخواد که ناراحتی به خودش راه نده.. 
۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۰۸ محمود بنائی
هرچی فکر میکنم کینه ای از کسی به دل ندارم! 
اما همیشه میگم بدی آدم ها را نباید فراموش کرد، نه برای جبران، برای عدم تکرار. 
پس میبخشم اما فراموش نمیکنم. 
پاسخ:
کینه فک کنم اذیت کننده است!
اوهوم....
بعضی وقتا همین فراموش نشدنه ترس بزرگیه..
۲۵ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۱۸ فرشته ...
چیز های خرده  ریزه که قطعا برای همه هست.
ولی چندین سال پیش یک نفر همه چیز رو بهم ریخت خیلی بد بود...یه روزی یه جایی که خیلی برام عزیز بود بخشیدمش...نه بخاطر اون بخاطر خودم، بخاطر دلم اما...
امسال دوباره از همون ادم و ادمهای مربوط به اون ضربه خوردم یه ضربه ی خیلی بد...ماه ها حالم بد بوده و هست, ماه هاست تو خواب و بیداری با ضربه ای که بهم زد درگیرم اما اینبار دیگه نمی تونم ببخشم...گاهی بخشیدن خیانت کردن به خودته اونم برای کسی که ارزش یه بار بخشیدن رو نفهمید.
یاعلی
پاسخ:
نکته خوبی رو گفتی، واقعا کسی که بعده بخشیده شدن مجدد همون اشتباه رو تکرار کنه خیلی بیشعوره. بنظرم بخشیده شدن یه شانس بزرگه که باید قدرش رو دونست :)
هیییم از بابا زندگی چه خاطراتی که نمیسازه برا آدم.
دلت شاد و آروم ایشالا ..
یا علی مدد. 
۲۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۰:۱۸ بای پولار
از ته دل بخشیدن دست خود آدم نیست. چاره ش فقط زمانه.
پاسخ:
زمان!!!
نمیدونم شاید....
۲۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۱:۰۸ مـــحـــدثـــه ...
سلام.
نمیدونم...کلا میبخشم...دست خودمم نیست.
پاسخ:
سلام...
چقد خوب که اینقد بخشنده ای :)
۲۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۱:۲۵ منتظر اتفاقات خوب (حورا)
گاهی باعث میشه خودمون سبک بشیم!
پاسخ:
از قرار معلوم بیشتر بخشش ها بخاطر خودمونه :)
۲۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۶:۵۰ علی
من همیشه با جبران بخشی از ناراحتی که به وجود آورده یا حداقل سعی برای جبرانش کرده طرف رو می بخشم.
ولی بدون جبران، در طولانی مدت فقط با خودم کنار میام که تلافی نکنم و کینه ای نگه ندارم. و اگر هم نبخشیدم بزارم بمونه اون دنیا گرو کشی کنم برای اعمال خوبش بجای بخشیدنم.
این در اکثر مواقع در خودم به عنوان یک باهوشی و زرنگی بجای کینه و تلافی (از مثلا مدیران شرکت هایی که حق منو خوردن یا به نوعی باعث شدند از کار بی کار بشم و همچنین بعضی کارگر های زیر آب زن و...) اینجوری در دلم این موضوع حل میشه برام.

البته بعضی وقتها فکر که می کنم به درستی این نگهداری برای آخرت، یاد کسایی می افتم که رنجوندمشون و الان دسترسی ندارم یا نمیدونم کجا هستن یا نا آشنا بودند و خبر ازشون ندارم که برم جبران کنم.
برای همین فاکتور می گیرم که اونایی که هیچ جوره نمیتونند جبران کنند می بخشم از ته قلبم.دیگه همین.ببخشید طولانی شد.
پاسخ:
جالبه...
تقریبا میشه درکتون کرد :)
۲۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۷:۰۰ علی
لابد الان میگید چقدر حرف میزنی.
ولی در کل یاد دوران بچگی و نوجوانی افتادم دیدم توی هر دوره یه کسایی چه نزدیک(همسایه) چه فامیل(بچه های همبازی فامیل) چه دوست(همکلاسی ها) چه غریبه(مثل مهمونای همسایه) یه جورایی کارایی کردن که باعث ناراحتیم شدند ولی به زور یادم میاد و از دلم که حتما رفته :) و همینطور در دانشگاه استاد ها..

بنا برین در هر دورانی باشی دوره قبلی دیگه کم اهمیت میشه و اونقدر درگیر خوشی ها و تلخی های دوران جدید میشیم که قبلی ها حتی یادمون هم نمیفته و اهمیت هم نمیدیم اگر یادمون بیاد به چشم خاطرات نگاه می کنیم و رد میشیم.

شاید این دو پاراگراف رو باید درک کنید به جای فهمیدن تا متوجه حرفم بشید.
چون در اکثر مواقع گذشت دوران و اتفاقات جدید باعث فراموشی گذشتست.
ولی خداکنه یه کمی از این بیکاری در بیام تا وقت فکر کردن به گذشته هم نداشته باشم و اینقدر خوش باشم و خوب زندگی کنم که نیازی هم به معاوضه اعمال در عوضِ بخشیدن کسی نداشته باشم و هیچکسی در زندگی بدی نبینه هرگز.
به قول قدیمی ها خیر ببینی :)
پاسخ:
نه بابا راحت باشید، اینجا حرف نزنیم کجا حرف بزنیم...

هعی روزگار زندگیه و بالاپاییناش....
ایشالا که همه چی عالی بشه براتون و برا همه.
مرسی :)
۲۶ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۲:۵۶ مرتضی معادی
نمیدونم فراموش کردن با بخشیدن چقدر فرق داره. ولی خییییلیییی عمیق فراموش میکنم.و حتی نمیدونم این بده یا خوب !
پاسخ:
فک نکنم بد باشه البته بنظر من :)
جالبه.
۲۷ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۴:۵۳ منتظر اتفاقات خوب (حورا)
خیلی از کارامون بخاطر خودمونه! حتی وقتی به یکی کمک میکنه، اغلب بخاطر اون حال خوبی هست که بعداز این کار نصیبمون میشه:-)
پاسخ:
اوهوم...
قابل فهمه :)
۱۷ شهریور ۹۶ ، ۲۲:۴۹ منِ ناشناس
بخاطراینکه بقیه هم بدی های منو ببخشن
پاسخ:
هییییم...
یه جور معامله :)

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
طراحي شده توسط رامین