فکر کنم 30 شهریور کولر روشن میکردیم.

ما هفته اول پاییز بخاریامونو روشن کردیم، سرمامونم خوردیم شما چطور؟؟

عشق یعنی چی؟؟

عاشق شدین؟؟

همینقدر کلیشه ای و مدیری طور...

نظر همه افراد بعد از تایید نشان داده میشود.

میدونم آدما رو نمیشه از رو آرشیو وبلاگشون شناخت، ولی بی رودروایسی هر کدوم یه اخلاق بدی که احتمالا دارم رو بگین.

:)

ای مردم!

توهین کردن فقط فحش دادن نیست، همین که تهمت دورویی به کسی بزنیم، همین که قضاوتش کنیم آن هم بی پایه و اساس، همین که بخاطر تفاوت عقیده محکومش کنیم و هزارن همین های دیگر توهین هستند. توهین به شعور، توهین به شخصیت، توهین به رفتار، توهین به ارزش ها.

کاپ بهترین دیالوگ هفته هم تعلق میگیرد به

مردی که گفت: الاغم با الاغت دعوا کرده، تو خر این وسط چی میگی.

هیچ وقت،هیچ جا،برا هیچ چیز افراطی نباشیم.

قمه زنی، درموردش شنیده بودم ولی فکر میکردم چیزی در حد افسانه باشد. ذهنم به هیچ وجه قبول نمیکرد یک انسان عزاداری برای امام حسین(ع) رو در خود زنی ببیند. محرم سال 92 دعوت بودیم در یک شهری، سینه زنی ها و تعزیه خوانی خیلی حس و حال خوبی داشت. میگفتند: چون پلیس اجازه نمیدهد مردم در خانه فلانی قمه میزنند بر سرشان، از یه طرف نمیتونستم باور کنم، از طرف دیگر کمی مشوش شده بودم. ظهر عاشورا بردنمون به یکی از روستاهای نزدیکشون که گویا عزاداری هایشان رو خیلی باشکوه میدونستند، در حال و هوای عزاداری بودیم که یک مرد هیکلی بدو بدو اومد و دقیقا به فاصله یکی دو متری از من با قمه زد به سر خودش دیدم چطوری خون از سرش بیرون چکید و ریخت رو گردن و لباسش، فشارم کامل افتاد و خودم رو انداختم بغل دختر خونه ای که مهمانشان بودیم. صدمه عمد رسوندن به جونی که خدا داده گناهه من باهاش کاری ندارم ولی من تا به الان وحشت و ترسی که اون روز تجربه کردم رو حلال نکردم. حالا باز افراطی باشید، همین اندازه افراط باعث میشه که در قرن 21 در عصر تمدن شاهد سر بریدن باشیم.

+ کاپ اولین سرماخوردگی پاییز هم به خودم تعلق میگیره. تازه کمتر از دوماهه صدام خوب شده، واقعا حوصله جنگ با صدای گرفته رو ندارم.

"آزادی" یعنی چی؟؟

؟؟

همین.

من بلدم تمام بی ربط های جهان رو به هم ربط دهم.

گفت: حمید شهید شده بود، کار یک شب بود تا پیکرش را بتوانیم بیاریم طرف خودمان. مهدی با علم به اینکه برادرش شهید شده همچنان مثل کوه بود به ما دلداری میداد و از ادامه راه میگفت از ادامه هدف میگفت، پیشنهاد عملیاتی برای برگرداندن پیکر حمید دادیم. جوابی که شنیدیم این بود: کدام حمید را میگویید، همه کسانی که شهید شده اند برادران من هستند.

چهارده پانزده ساله بودم که این خاطره را برای اولین بار از زبان یکی از رفیق های شفیق بابا که گویا زمان جنگ همرزم شهید باکری بوده شنیدم و بعدترها در یک کتاب اگر اشتباه نکنم به اسم "خداحافظ سردار" خواندم و لا به لای تمام غصه هایی که برای وطنم، جوانانش و خودم خوردم، لا به لای تمام شگفتی هایم برای این حجم از آزادگی و لا به لای تمام احساساتم دلگرم شدم دلگرم به اینکه اهداف و منش حسین(ع) بعد از گذشت سالها همچنان میتواند جاویدان باشد آن هم سالهایی که فقط سال نبود و نیست که تمام میشد و میشود فرهنگ ها، رفتارها, عقاید، سیاست و... همه و همه در لحظه تغییر میکنند. 

هنوز جزء 22 قرآن که قسمت من از ختم قرآن ده روز اول محرم شده است تمام نشده, واو به واو کلماتی که میخوانم تا مغز استخوانم میرود گفتم که محرم امسال برایم عجیب نه ولی شدید غریب و قریب است. قرآن را با معنی بخوانید لذتش هزاربرابر میشود.

مهمان ناخوانده

قبلا گفتم بوی یه عطری میتونه برام یادآور یه آدمی باشه که حتی ندیدمش, تک تک شماهایی که برام کامنت مینویسین, پست هاتون رو میخونم در تصوراتم چهره مشخصی دارین. برخی صحنه ها و لحظه هایی که میبینم امکان داره یادآور یکی از شماها باشه و ...

دستام رو گذاشته بودم زیر چونه ام و منتظر بودم نرگس عکسی از من ثبت کنه, عکس های بعدی همه اشون از لبخندم بودن, حتی با دیدن لبخندم در یکی از عکس ها باز هم خنده ام میگیره. نمیدونم شاید نرگس اون موقع فکر کرد دلیل لبخندم فیگور گرفتن برا عکس بود ولی نه باید بگم چشمم رو اندک جوشِ رو پیشونی و لب خشک و پوست پوست نرگس بود و یادآوری این پست لبخندم رو کش دار میکرد.

خدایا چنان کن سرانجام کار .. تو خشنود باشی و ما رستگار

آدم ها تغییر میکنند, نمیدونم دلیلش دقیقا چیه: زمان, شرایط, محیط, احساسات, آگاهی و... فکر کردن به روزهایی که حرف زدن, بحث کردن و شاید به کرسی نشاندن حرف هام برام خیلی مهم بود بنظرم یه چیز شبه احمقانه میاد تاکید میکنم احمقانه نه فقط شبیه اون. اینکه دو ساعت درمقابل کلمه ای مثل بی فرهنگ جبهه بگیری آن هم با این توجیه که "بی" یعنی بدونِ, پس معنیش میشه بدون فرهنگ و این یک واژه غلطه و اگر بجای اون از کلمه بد فرهنگ استفاده شود قابل قبول تر است. میدونم احمقانه است, از لحاظ علم ادبیات و دستور زبان فارسی اصلا برام مهم نیست کدومش میتونه درست باشه. مهم اینه که دیگه سرِ ضرورت ها لب به سخن باز میکنم....

یه روز قبل از اینکه بره گفت: ولی فهمیدم بله, هان, آره, درسته و باشه گفتنات یعنی حوصله امو نداشتی, یعنی نمیخواستی بشینی باهام بحث کنی...

فکر کنم همه اینطوری اند که حرف های اونایی که براشون مهم ان و دوستشون دارند رو حس شاد شدن و ناراحت شدنشون تاثیر میذاره, معلومه که بخاطر حرف بقال سرکوچه کسی ازش نمیرنجه....

هنوز هم میگم هیچ وقت حال کسی رو از روی عادت نمیپرسم.

خوبین؟؟