"سکوت من صدای تو"

چهارم ابتدایی بودم خانوم معلممون گفته بود کاردستی درست کنیم تا شب اینقدی بازی و شیطنت کردم ک ب کل یادم رفت تا اینکه فاطمه زنگ زد خونه امون و گفت ی کاردستی خوشگل درست کرده و حتما واسه موزه کاردستی مدرسه انتخاب میشه یکم فک کردم چی درست کنم هیچی ب ذهنم نرسید کم کم قصد بیخیال شدن داشتم ک چشام کشیده شد ب سمت تلویزیون بابام اخبار نگاه میکرد و تصویر جنگ و خون نشون میداد چیزی ک از بچگی ازش متنفرم حتی تو خواب هم راحتم نمیذاره یک خواب همیشگی ک یک سرباز وحشی با اسلحه اش و با همراهی خنده های چندش آورش تا سرحد مرگ ب پهلوم فشار میاره و من اینقد خودمو سفت نگه میدارم تا قطره اشکی از چشام سرریز نشه و بالاخره با ترس و صدای جیغ خاموشم از خواب میپرم ...

نمیدانستم   دقیقا دنبال چی میگردم فقط هر چیزی ک ربطی ب این وحشی گری داشت برام جلب توجه میکرد روزنامه های باطله, هفته نامه ها و کتابچه هایی ک هنوز هم نمیدانم چرا پدرم آنها را نگه میداشت و هنوز هم تعدادی رو دارد هر تصویری ک بویی از خشونت و جنگ داشت رو بریدم و حالا من مانده بودم با ی عالمه عکس جنگ ک دور تا دور اتاق رو پر کره بود دیگه برام مهم نبود کاردستیم تو موزه مدرسه باشه فقط میخواستم بفهمم چرا میخواستم یکی قانع ام کنه دنبال سوالای بی جوابم بودم با قیچی افتادم ب جان مقواها تونستم یک جعبه مکعبی کوچک درست کنم وسط یک ضلع مکعب رو بریدم انگار ک پنجره ای باز براش برش داده باشم عکسها رو بهم چسباندم شکل یک طومار شد قدیما برا جلو و عقب بردن فیلم نوار ویدئو ی چیزی بود اسمش یادم نیس روزنه ای در مقوا ایجاد کردم و آن را داخل جعبه فرو بردم و دو تیکه چوب ب سرش وصل کردم طومار رو روی همون چوبها حلقه کردم وقتی فرش میدادم عکسا یکی یکی نشون داده میشد در واقع یک تلویزیون کوچک مقوایی بود اما آخرین تصویر یک نوشته با خط بچگانه خودم روی یک برگه سفید بود: چرا جنگ ؟؟

کاردستی ام رو موزه مدرسه نذاشتن جواب خاصی هم بهم ندادن یکی دو هفته بعد همون جعبه مقوایی ام رو دست مردی دیدم ک میگفتن از اداره منطقه آمده سر صف ازم تقدیر شد و منم نمیدانستم ماجرا چیه فقط فهمیدم معلممون کاردستیم رو گذاشته بودتش مسابقه و همون جعبه و سوال بی جوابم اول شده بود بردنم دفتر مدیر یکم سوالای مسخره ازم پرسیدن و چند تا سوال هم من پرسیدم ک بی جواب ماند اون روز دلیل اول شدنم رو نفهمیدم ولی الان میدانم چرا ؟؟

چون جنگ اینقد موضوع سخت و پیچیده و بی دلیلیه ک خود آدم بزرگا هم دلیل سوال ساده منو نمیدونن ...

جنگ فلسطین و اسرائیل ک طول عمرش از زمان ازدواج مادربزرگ پدربزرگ من ک هر دو چندین ساله این دنیا رو بدرود گفتن بیشتر است چقدر ارزش دارد؟ اصن سر چ چیز است؟ ینی این همه کشتار و خون و هزینه واقعا ارزش دارد؟؟

هشت سال ما مجبور ب جنگ شدیم چی شد؟ اصلا چرا باید میشد؟ جز تلفات و شرایط نامطلوب و ضعف اقتصادی چ چیزی بر هر دو طرف ب ارمغان آورد؟؟

افغان ها .. ترکیه .. سوریه .. فرانسه .. کشمیر .. هند و ... جنوب شمال شرق غرب واقعا ک چی ؟؟ چرا ؟؟ دنیا داره از هم میپاشه و هیچ کس حاضر نیست عاقلانه فک کنه هیچ دلیل قانع کننده ای نمیتواند برای "جنگ" وجود داشته باشد هیچ دلیلی ...

+ اینروزا فکرم مشول پیدا کردن تاریخی خاص از ب وجود آمدن تمدن بشری تا الان است ک طی آن زمان همه جا صلح برقرار بوده یعنی ب واقع چنین زمانی جود داشته ؟؟