"سکوت من صدای تو"

گامهای بدون هدف زیادی در زندگی ام برداشتم, بی هدف دوست میدارم, بی هدف مهربانی میکنم, بی هدف واقعیت ها را بیان میکنم. تا به الان با یک نگاه عاشق نشدم و همچنین با یک نگاه متنفر نشدم. هر آنچه دوست دارم به مرور برایم دوست داشتنی شده اند. در یک نگاه زیبا بودن و زشت بودن را تشخیص نمیدهم البته استثنایی هم وجود دارد و آن هم صرفا برای بچه هاست با یک نگاه دلم برای بچه های کوچک ضعف میرود. نمیدانم چرا اصرار در ربط بی ربطها دارم جانِ حرفم سر "گام برداشتن" است, موقع سرخوشی, موقع دلتنگی شاید فراتر از بی هدف و با چشمان بسته قدم بردارم, گام های من در روابطم مطمئنا هدفی دنبال نمیکنند. گامهای هدفمند فقط و فقط برای خودم معنا دارند و این بین هدف من درست بودن است که آن هم برمیگردد به رفتار خودم. بنظرم درست گام برداشتن بر همه هدفها مسلط است ...

"حق میدهم براتون مبهم و نامفهوم باشه"

هدف گیری "دارت" من زیاد خوب نیست :)