"سکوت من صدای تو"

حس‌ثبات...:)

حس پست خوب بود البته کمی ابری:/

امسالت پر حس خوب:)

یاعلی

اگر اون پستی که منو توش مسخره کرد پاک کرده بود من هیچوقت نمیومدم برم رو مخ شما.ولی همش توی فکرمه و نمیتونم حرفی بزنم که حرفی از اون نباشه.شرمنده.منو ببخشید که این چند روز دو سه بار رفتارای غیر عادی و ناراحت کننده از خودم نشون دادم تو عالم وبلاگ و اصلا این چیزا میگذره، به دل نگیرید.

ولی من حساب این سناتور تد رو می رسم وبلاگش رو حک می کنم و خودم پستی که راجع به من بود پاک می کنم چون حقش نبود نظر من رو عینا برداره بذاره توی یه مطلب جدا و بهش بخنده.البته نظر شما کاملا زیر اون مطلب جدی و محترمانه بیان شده هر چند مخالف بود.

ولی بحث من اینه که هنوز هم برنداشته و من هر لحظه تا موقعی که برم از اینترنت فکرم درگیره این مسئله است که من نظر دادم ولی اون برداشت مطلبش کرد بدون اجازه من و تیتر مسخره کردن براش نوشت.

خلاصه این چیزا اگر باعث ناراحتی شما شد و مخصوصا وقتی اون روز این حرف منو متوجه نشدید، گفتید تهدید کردی نظر ندادی (در حالی که اول از همه من نظر دادم ولی پاک کرد بعد تهدید کردم هیچکدوم رو سر جاش جواب نداد و ...) خلاصه ببخشید اونروز اصلا چون متوجه منظور من نشدید که این یارو برگشته نظر منو بدون اجازه مطلب کرده و بهش خندیدن بخاطر همین بود که از کوره در رفتم و شما و تمام وبلاگ هایی که دنبال می کردم حذف کردم.

امیدوارم این مسائل ناراحتتون نکرده باشه.

یه دیوونه (سناتور تد) یه سنگی میندازه ته چاه صد تا عاقل نمیتونن درش بیارن.

من که عاقل نیستم شماها رو میگم.من اون سنگم که افتاده ته چاه.

چاه هم همین درگیری من با این قضیه است که نمیتونم یه مسئله ساده رو فراموش کنم و همش تو وبلاگایی که میرم تحت تاثیر اون ماجرا هستم و فکر میکنم همه راجع به من دیگه یک نوع نگرش تمسخر آمیز یا نگرش به یه آدم تند رو و یا یه آدمی که با یه مکالمه ساده با دختر از راه به در میشه دارن.

اصلا نمیتونم از این چاه فکری بیرون بیام مادامی که حداقل اون پست مطلب هست همش یادش میفتم.دوست دارم از این فضای وبلاگی دور بشم.

وقتی هم که میام تو این وبلاگ هایی که قبلا میومدم همش درگیر این فکرم.

لعنت به تو سناتور تد.واقعا چیکار کردی با من.اول سالی خودتون خندیدید.

ولی منو داغون کردی پسر من فقط تو قسمت نظرات با شخص خودت حرف زدم و یا اصلا تهددی کردم.

مرد بودی خودت جوابمو میدادی نه اینکه آبرومو ببری.

بحث بخشش نیست دیگه.بحث اینه که این آب رفته دیگه به جوی بر نمیگرده.

خدانگهدار خواهرم.امیدوارم شما یه همچین ضربه ای از هم وبلاگی هاتون هیچوقت نخورید.ببخشید توی این ناراحتی هاتون از یک طرف باعث افزایش ناراحتیتون بودم.

خدا امواتتون رو بیامرزه و روحشون شاد.خدانگهدار.

گیرم این کارو کردم بازهم بک آپ میگیره میزاره.آشتی و خداحافظی کردم قبلا باهاش.

بیرون فضاش قشنگ تره ترجیح میدم بیرون از فضای وبلاگ نویسی هوا بخورم نه وبلاگ

اون پسره خیلی لجبازتر از این حرفاست.شما هم بگید بر نمیداره.حک نمیکنم.خداحافظ