من مینویسم, از حبشه مینویسم! + ارشد.

دوشنبه, ۱۵ خرداد ۱۳۹۶، ۰۷:۵۶ ب.ظ

با نگاهی به شکل امواج سینوسی و دیدن بالا پایین های زندگی در هر موج اش, به راحتی میتوان فهمید زندگی فقط لای بیت های حافظ جاری نیست. میتوان از غم ها فاکتور گرفت و بستشان نداد, به همان سادگیِ غرق شدن در شعر های سهراب. جریان های عبوری را باید پر از شادی کرد و ولتاژی سرشار از امید به اندازه بی نهایت اعمال کرد به شرطی که مقاومت مناسبی انتخاب کنیم و مداری با زیباترین و درست ترین آرایش روی برد ترسیم کنیم, همیشه باید دقیق بود چون کوچکترین سهل انگاری میتواند یا نتیجه ای سست و بی حس داشته باشد یا یک برد را با تمام محتوایش بسوزاند. به مانند سوز پنهان شده در اعماق شعرهای پروین. زندگی شاید به ظاهر سخت تر از انتگرال چندگانه ای باشد که حتی در انتخاب روش حل مسئله هم شک وجود دارد اما در مقابل زندگی من و تویی دارد که نیرو و توانی نامحدود دارد. امروز با هر علمی که دست و پا شکسته درکش کردم زندگی را غربال کردم, میدانید زندگی مثل یک استوانه توپُر میماند که حسابی تکان خورده و محتوای داخلش مخلوط شده, شیرینی کنار تلخی. غم همجوار با شادی. حتی عشق هم مرز با نفرت پس نه خوشبخت مطلق داریم و نه بدبخت مطلق(و نه صراحتی به این اندازه مطلق). من در این غربال گری هم جانب انصاف را در نظر گرفتم و هم نگاهی تیز اندازه عقاب بر چشمانم حاکم کردم, در یک کلام بگویم: "خوشبختم". خوشبختی دور نیست, سخت هم نیست. من با تمام ناراضایتی هایم, کمبودهایم باز خوشبخت ام. لطفا شما هم فکر کنید همین.

دو اصطلاح در توانبخشی وجود دارد: "اُرتز" و "پُروتز". هر دو یک هدف را دنبال میکنند "بهبود دادن" با این تفاوت که اولی یک حامی است مثل عینک ولی دومی یک جایگزین است مثل پای مصنوعی. زندگی هم همین است میتوان مثل عصا دستی را گرفت یا جایگزینی شد برای قلب کسی. مهم این است که در هر جایگاهی درست عمل کنیم.

ببخشید امروزم بین کتاب سیگنال سیستم آلن اوپنهایم و توانبخشی شب شده بود.

و شما را با این عکس تنها میگذارم.

+ نتیجه ارشد وزارت علوم اعلام شد:

"مجاز" هستم ولی چشمم برا روزانه آب نمیخوره, سیگنال سیستم. مقدمه ای بر مهندسی پزشکی. زبان تخصصی به ترتیب بهترین درصدام هستن. سیستم های کنترل خطی رو منفی زدم زده پوکونده همه رو :(

امیدوارم ظرفیت ها یکم بیشتر شه.

۱۰

۰ ۹۶/۰۳/۱۵

۱۵ خرداد ۹۶ ، ۱۰:۵۰

مداد رنگی

زندگی مثل ولتاژdcنیست که مستقیمه وانگارنه انگارهمش شادیه وهرروزش مثل دیروزه وهمه به هم پوزخندمیزننداینطوری زندگی ننگ میشه ازتکراری شدن
زندگی مثل ولتاژacیعنی متناوب یعنی قطع ووصل شدن یعنی یه روزخوبه وولی قطع میشه میشه بدودوباره قطع میشه خوب همون ولتاژسینوسی خودت:)
زندگی مثل بردارساده نیست که همش روی یه خطه ومثل خطکشه وحال بهم زنه
زندگی مثل بردارباکمان های مثبت ومنفیست که هی شادوغمگین میشه
زندگی راهمونطوری که دوس داری میشه تشبیهش کرد
کلاعشقه

۱۵ خرداد ۹۶ ، ۱۹:۲۵

Mr.Oak

پاراگراف آخر نوشتتون خیلی خوب بود :) ولی عکسه هر چی نگاش میکنم چیزی متوجه نمیشم ولی با این حال چون بچه داره قشنگه :)

۱۵ خرداد ۹۶ ، ۲۲:۱۹

آقاگل ‌‌

یک توصیه ای بکنم؟ ارشد اگه میخواید بخونین تمام جوانبش رو در نظر بگیرین. بخصوص دانشگاه-هیئت علمی-شناخت محیط. همه چیز خیلی موثره.

۱۶ خرداد ۹۶ ، ۰۲:۴۱

مرتضی خیری

موفق باشید.

کنترل خطی یکی از بچه های همکلاسی ما هم تستی و هم تشریحی فول بود. سر کنکور 6- زد. رنک 2 کلاسمونم 0 زد. من کل تستاشو شانسی بدون نگاه کردن به سوالا زدم 22 درصد شد. :))

در موسسه ما خوب شانسی زدن را می آموزید. شماره 0013