"سکوت من صدای تو"

به عبارت دیگر: نگذاریم دیر بشه:-)

شاید هم باید بهونه ساخت ... یا خودمونیم شاید امانت گرفت ... شاید خرید ... شاید هم اجاره ! و چقدر اذیت کننده ست این حال که باید دنبال بهونه بود کاش به یجایی برسیم خودمون دلیل تولید کنیم بجای قرض گرفتن بهونه 

الان چجوری بهونه را بدیم دستت؟ 

همون کامنت آقای بنائی :))

سلام :)

گاهی اگر اون بهونه اولیه داده نشه یه دلتنگی تبدیل میشه به کوه عصبانیت! همینقدر متناقض.

من که مهندس نیستم خانوم مهندس :دی

آیندگان ؟

من هنوز خوندم نیاز به نصیحت دارم عامو :دی

اوهوم

ولی وقتی خوب خوب فکر میکنم، میبینم که نه من آدم بهونه دهنده‌ای بودم نه آدمای اطرافم... خب اگه صادق باشیم، چند درصدمون حاضریم به یکی بهونه بدیم که عصبانیتشو سر ما خالی کنه؟ خب البته مهمه که اون «یکی» کیه :) به هرحال...

فلذا فکر کنم باید این زندگی رو گل بگیرم =)

سلام و درود گری خانوم عزیز 🌹

امیدوارم ک حالت خوب خوب باشه 

عیدت هم خجسته و مبارک باد 

با همه ی اون بهونه ها صددرصد موافقم ❤ بجز دوتاش ـ انفجار و گندزدن ک میتونه دلی رو بشکنه 

پس امیدوارم انفجاراتت در تنهایی اتفاق بیافته و دومی هم هیچوقت برات پیش نیاد 

شادی و سلامتت آرزومه قیز

پوزش میخام اسمت رو اشتباه نوشتم پری جان 😷🤭😵

چرا همیشه دنبال بهونه‌ای هستیم برای این ری‌اکشن‌ها؟ الان تنها چیزی که به ذهنم می‌رسه همینه. خب چرا نباید همون صادقانه و بدونه بهونه واکنش نشون بدیم؟ چرا باید در قید و بند بهونه‌ها باشیم؟ اینم جالبه‌ها.

عالی

بهونه همون چراغ سبزه.

عموما منتظر چراغ سبز هستیم. یه حس دلگرمی و اطمینانی به آدم می‌ده.

گرچه برای بعضی از آدم‌ها نباید منتظر بهونه مو‌ند.