چالش وبلاگی

آقای علی در وبلاگشون طی پست ?!   سوالاتی رو مطرح کردن ک منم دوست داشتم جواب بدم ولی نمیخاستم تو ی پست بنویسمش ولی بنظرم بهتره جوابای الانم تو وب خودمم ثبت بشه ...

اولین ها

میدونم اینجا خواننده زیادی نداره , اتفاقا انتظارم ندارم که واسه خوندنش که بیشتر شبیه دفترخاطراته سر و دست بشکونن. راستیتش خودمم زیاد نمیتونم تو جای شلوغ دوام بیارم نمیخامم زیاد دنبال کننده داشته باشم, خب دوست دارم اونایی که اینجا رو میخونن رو منم بهشون سربزنم تعامل یه طرفه یکم سخته برام و البته الان سرم خلوته پاییز که بیاد شاید هفته ای یکی دوبار بتونم وقت بزارم از همین دوستان کم اما عزیز میخام یه کوچولو اگه وقت داشتن به اولین ها فک کنن شاید اولین ها رمزهای زندگی هر کس باشن وای چقد حرف زدم ...

"اولین دوست صمیمی ؟؟

اولین پشیمانی ؟؟

اولین قهر اساسی ؟؟

اولین دوست وبلاگی ؟؟

اولین حس خوشبختی ؟؟

اولین نگاه درخشان ؟؟

اولین گناه ؟؟

اولین لطف ؟؟

اولین کتاب ؟؟

و اولین های ماندگار زندگی ..............."

به تداوم اولین ها به فراموشی اولین ها به سختی یا شیرینی اولین ها به هر چیز مربوط به اولین ها که شاید من عقلم قد نمیده لطفا یکم فک کنید .....

:)

ساز صبا به ماتم سنتور میگریست

سنتور سازی ک صداش تا ته مغز استخوون آدم نفوذ میکنه هم آرمش بخش و هم شور انگیز ....

شنیدن صدای سنتور زنده ای ک مدتها روحمو زنده نگه داشته بود روزی ک قرار بود برم کادو روز پدر سفارش بدم طی این پست با دوستم مهسا رفته بودیم وقتی وارد شدیم صدای آویز بالای در در صدای دلنشینی ک در فضا موج میزد گم شد دو قدم جلوتر رفتیم و آروم ایستادیم حیفمان آمد صدای زنده سنتور ک هنرمندانه نواخته میشد رو از دست بدیم بیشتر از یک ربع آقای مو جوگندمی با آرامش و احساس و بدون اطلاع از حضور ما در عالم خود سنتور مینواخت حتی از پشت سر هم میتوانستم رضایت از خود رو در ایشون بفهمم از حرکات سر گرفته تا آخرین حرکتی ک دست راستشان رقم زد همان ک سرش رو برگرداند با کف و تحسین دو عدد جوجه دختر مواجه شد در چشمانش هم لبخند بود و هم کمی خشم چن دقیقه ای ب آثار خوش نویسیشون نگاه کردیم و من سفارش و قطعه شعر رو بهشون دادم و در آخر ب درخواست ما ک کمی پررو تشریف داریم قطعه دیگری برایمان نواخت فقط اجازه ضبط بهمون نداد ......

+ دوست داشتید بشنوید :)

دریافت

دریافت

ب فصل فصل تو معتادم

مرا با برکه ام بگذار دریا ارمغان تووو .....

"پری داره از دست میره"

اینروزا حس افسردگی از سر بیکاری گرفتم من وقتی سرحالم ک سر گرم کاری باشم ی چیزی ک ب ی نتیجه ای ختم بشه چن روزه ک خونوادمم از دستم عصبی شدن میگن مردم دکتراشونو گرفتن تو این اوضاع کار گیرشون نمیاد تو چرا باید اینقد ادعا داشته باشی من ک نمیخام همین الان مدیرعامل ی شرکت خیلی بزرگ شم فقط میخام تجربه کاری کسب کنم ب حقوق و پول اینام اصن فک نمیکنم مطمئنم ک یکم سر شلوغی این چنینی داشته باشم میتونم ارشد هم قبول شم چن وقت پیش یکی بهم گف تو هم انگیزه اشو داری هم استعدادشو خواستی بیا معرفیت کنم ی جاهایی برو یکم کار یاد بگیر میخام بهش زنگ بزنم ک الان وقتشه فقط نمیخام مث همونی بشه ک باعث شد پاشم برم گواهی اشتغال ب تحصیل بگیرمو و تهشم شد هیچی و الان من موندم و آقای "ح" آموزش عزیز ک هر وقت منو میبینه میپرسه چرا شیرینی شغلمو بهشون ندادم و کار و بار چطوره من طفلی ک میگم جور نشد و همچنان ایشون رو حرفشون اصرار میکنن و با لبخند معنی داری میفرمایند ما ک بخیل نیستیم موفق باشی ....

"خاطرات یاسی"

ی چیزی رو مطمئنم من هیچ وقت بزرگ نمیشم .......

هیچ وقت برا بزرگتر شدن تلاش نمیکنم زمان منو با خودش میبره جلو ......

دلم ی دوست خوب میخاد.

مهدیه دختر خوبیه دوست خوبی هم میتونه باشه ولی منفعت طلب بودن افراطیش تحت هر شرایطی باعث میشه فاصله امو باهاش حفظ کنم ی بار دیگه بعد روز تولد پیارسالم بازم دلمو شکوند باید متوجه شه ک نمیتونم بیش از اندازه و بدون حدود باهاش صمیمی باشم ای کاش فاطمه میموند همونطور خوب مث قبل مث دوستی ده ساله امون ک اگه بچه بازی هر جفتمون نبود الان سن دوستیمون 17 بود هنوزم دی ماه ک میشه انتظار 6 امین روزش رو میکشم ک تولد فاطمه اس امسال شب تولدش اومده بود تو خوابم ولی نشد ک ی عالمه تبریک رو تو بیداری بهش بگم دلم ی دوست جان میخاد مث فاطی منتظرم ببینم آیا عروسیش دعوتم میکنه ب قرارمون عمل میکنه .... الان دوست جان و درس خون من سه ساله نامزد کرده و دانشگاهشو نصفه رها کرد هنوزم دورآدور سراغشو میگیرم ولی نمیدونم منم همون اندازه براش مهم ام یا نه ...

میدیدم هر دومون بیشترین غصه رو وقتی میخوردیم ک بعد ده سال یکی بودنمون سه سال فقط ی رابطه معمولی و خشک کنار هم داشتیم ..

و ی دوستی ک من نموندم پیشش من نامردی کردم من با ی دنیا غصه تنهاش گذاشتم شاید اگه پیشش میموندم هم اون هم من ب تمام رویاهامون رسیده بودیم نعیمه است هیچ وقت نامه اشو ک ی هفته با خوندنش گریه کردم یادم نمیره ...

:)

میگه: آدم قبل نیستی .. قبلنا خوش اخلاق بودی باهام .. نمیفهمم یهو چی شد ک اینطوری شد؟؟

من:کسی نیست در این گوشه فراموشتر از من وز گوشه هیچی بیخیال گوشه موشه ..

+ تو رو خدا اذیت نکن بگو چت شده ؟؟

من: هر کنشی واکنشی داره همین ..

+ وقتی حالت خوب بود حرف میزنیم بیخیال ... و درمورد درسام ازم میپرسه ...

* پاشم برم قهوه درست کنم بخورم شدیدا دلم خواست :)) 

بهتره زیادم هذیان نگم خلق الله گناه دارن ...

*

زندگی ...

ز

ن

د

گ

ی 

...

...

من ...

م

ن

...

...

ساده اما خواستنی

دوست داشتن همیشه گفتن نیست

....گاه سکوت

..............گاه نگاه

...............و گاه یک لبخند است 

.

.

همین.